اصطلاح استارتاپ به شرکتی اطلاق می شود که در مراحل اولیه فعالیت خود قرار دارد. استارتاپ ها توسط یک یا چند کارآفرین تأسیس می‌شوند که می‌خواهند محصول یا خدماتی را توسعه دهند که معتقدند تقاضا برای آن وجود دارد. این شرکت ها عموما با هزینه های بالا و درآمد محدود شروع به کار می کنند، به همین دلیل است که به دنبال سرمایه از منابع مختلفی مانند سرمایه گذاران خطرپذیر هستند.

اقلام کلیدی

• استارتاپ شرکتی است که در مراحل اولیه کسب و کار است.
• بنیان‌گذاران معمولاً استارتاپ ‌های خود را تأمین مالی می‌کنند و ممکن است قبل از شروع به کار برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی تلاش کنند.
• منابع مالی شامل خانواده و دوستان، سرمایه گذاران خطرپذیر، تامین مالی جمعی و وام است.
• استارتاپ همچنین باید محل کسب و کار و ساختار قانونی خود را در نظر بگیرند.
• استارتاپ ‌ها با ریسک بالایی همراه هستند زیرا شکست بسیار امکان‌پذیر است، اما می‌توانند مکان‌های بسیار منحصربه‌فردی برای کار با مزایای عالی، تمرکز بر نوآوری و فرصت‌های عالی برای یادگیری باشند.

همچنین برای اطلاع از نحوه اخذ  ویزای استارتاپ کانادا  با ما همراه باشید.

درک استارتاپ ها

استارتاپ ها شرکت‌ها یا سرمایه‌گذاری‌هایی هستند که بر روی یک محصول یا خدمات واحد متمرکز شده‌اند که بنیانگذاران می‌خواهند آن را به بازار عرضه کنند. این شرکت‌ها معمولاً یک مدل تجاری کاملاً توسعه‌یافته ندارند و مهم‌تر از آن، فاقد سرمایه کافی برای حرکت به مرحله بعدی کسب‌وکار هستند. بیشتر این شرکت ها در ابتدا توسط بنیانگذارانشان تامین مالی می شوند. بسیاری از استارتاپ ‌ها برای دریافت بودجه بیشتر به دیگران، از جمله خانواده، دوستان و سرمایه‌گذاران خطرپذیر مراجعه می‌کنند. استارتاپ ها می توانند از سرمایه اولیه برای سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه طرح های تجاری خود استفاده کنند. تحقیقات بازار به تعیین تقاضا برای یک محصول یا خدمات کمک می کند، در حالی که یک طرح تجاری جامع بیانیه ماموریت، چشم انداز و اهداف شرکت و همچنین استراتژی های مدیریت و بازاریابی را مشخص می کند.

شما می توانید برای مشاوره در مورد شرایط مهاجرت و اخذ ویزای استارتاپ دیگر کشور ها به وکیل لند مراجعه کنید.

ملاحظات خاص

عوامل مختلفی وجود دارد که کارآفرینان هنگام تلاش برای راه اندازی استارتاپ خود و شروع فعالیت باید به آنها فکر کنند. ما برخی از رایج ترین آنها را در زیر فهرست کرده ایم.

موقعیت مکانی

موقعیت مکانی می تواند باعث ایجاد یا شکست هر کسب و کاری شود. و این اغلب یکی از مهم ترین ملاحظات برای هر کسی است که در دنیای تجارت راه اندازی می کند. استارت‌آپ‌ها باید تصمیم بگیرند که آیا کسب‌وکارشان به صورت آنلاین، در دفتر یا دفتر خانگی یا در یک فروشگاه انجام می‌شود. مکان بستگی به محصول یا خدمات ارائه شده دارد. برای مثال، یک استارتاپ فناوری که سخت‌افزار واقعیت مجازی را می‌فروشد، ممکن است به یک فروشگاه فیزیکی نیاز داشته باشد تا به مشتریان نمایش چهره به چهره ویژگی‌های پیچیده محصول را ارائه دهد.

ساختار حقوقی

استارت‌آپ‌ها باید در نظر داشته باشند که کدام ساختار قانونی به بهترین وجه با نهاد آنها سازگار است. مالکیت انحصاری برای موسسی که کارمند اصلی یک کسب و کار نیز هست مناسب است. شراکت ها یک ساختار قانونی قابل دوام برای مشاغلی هستند که متشکل از چندین نفر هستند که مالکیت مشترک دارند، و همچنین ایجاد آنها نسبتاً ساده است. مسئولیت شخصی را می توان با ثبت استارتاپ به عنوان یک شرکت با مسئولیت محدود (LLC) کاهش داد.

منابع مالی

استارتاپ ‌ها اغلب با مراجعه به خانواده و دوستان یا با استفاده از سرمایه‌گذاران خطرپذیر، سرمایه جمع‌آوری می‌کنند. این گروهی از سرمایه گذاران حرفه ای هستند که در تامین مالی استارت آپ ها تخصص دارند. تامین مالی جمعی برای بسیاری از افراد به روشی مناسب برای دستیابی به پول نقدی که برای حرکت رو به جلو در فرآیند کسب و کار نیاز دارند تبدیل شده است. این کارآفرین یک صفحه تامین مالی جمعی را به صورت آنلاین راه اندازی می کند و به افرادی که به شرکت اعتقاد دارند اجازه می دهد پول اهدا کنند. استارتاپ ها ممکن است از اعتبار برای شروع فعالیت خود استفاده کنند. یک سابقه اعتباری عالی ممکن است به استارتاپ اجازه دهد تا از یک خط اعتباری به عنوان تامین مالی استفاده کند. این گزینه بیشترین خطر را دارد، به خصوص اگر راه اندازی ناموفق باشد. سایر شرکت ها وام های کسب و کار کوچک را برای کمک به رشد انتخاب می کنند. بانک ها معمولاً چندین گزینه تخصصی برای کسب و کارهای کوچک در دسترس دارند،  وام خرد محصولی کوتاه مدت و کم بهره است که برای استارتاپ ها طراحی شده است. برای واجد شرایط بودن اغلب به یک طرح تجاری دقیق نیاز است.